Loungen: het nieuwe luieren

Loungen lijkt tegenwoordig heel gewoon. We loungen op het terras, in de kroeg, op de luchthaven en zelf gewoon thuis. We zijn al bijna vergeten dat het van een Engels werkwoord komt dat zoiets als ‘luieren’ betekent.

Eind jaren 90 kwam het loungen op, waarschijnlijk als tegenbeweging voor het stressvolle en jachtige bestaan. NRC Handelsblad weidde er in 2001 een artikel aan: ‘Het chique hangen‘. We kenden toen al de lounges op luchthavens en grote stations. Ruimtes waar je in afwachting van je vlucht of trein met je VIP-kaartje kon bijkomen of even op je laptop kon werken, onder het genot van een drankje of een sigaretje.

Loungen als uitgaansconcept

De horeca omarmde het lounge-concept. Gewoon uitrusten werd verheven tot een religie. Weg met de houten caféstoelen en hoge tafels, welkom loungebanken met diepe zittingen en lekkere kussens. Als eerste kwamen de meest trendy cafés ermee. Daarna ging de muziekwereld ermee aan de haal. Bij relaxt zitten hoort ook relaxte muziek. Een nieuw muziekgenre werd geboren: inderdaad, lounge.

Loungen als hip bankhangen

Loungen is anno nu verre van voorbehouden aan eersteklasreizigers of hipsters uit de grote stad. Nee, nu loungen we wat af in onze achtertuin bij de pizzaoven of de buitenkeuken. Maar omdat het lang niet altijd goed weer is, loungen we ook graag in onze woonkamer. Bij een sfeervolle (nep)haard, een kleed dat kriebelt onder je blote voeten en met een rustig muziekje op de achtergrond.

Loungebanken

Het begint allemaal met een luie bank met diepe zittingen. Lekker breed en bij voorkeur opgesteld in een L-vorm. Zo neemt het hele gezin plaats om lekker samen tv te kijken of te genieten van een aangeklede borrel of van pittige tapas. Met een verjaardag of een ander feestje kom je nooit zitplaatsen te kort. Veel van die loungebanken worden gecombineerd met een zogenoemde ‘chaise longue’ of een ‘longchair’. Aan het eind van de bank lig je heerlijk met je voeten op de bank te luieren. Of te loungen, zo je wilt.