Fleur je tuin op!

De Prunus laurocerasus otto luyken wordt ook wel laurierkers genoemd. De laurierkers is een wintergroene, dichtte struik. Het is een langzame groeier die niet hoger wordt dan ongeveer twee meter. De laurierkers is bovendien bijzonder sterk en heeft een mooi uiterlijk. De donkergroene bladeren van de Prunus laurocerasus otto luyken zijn spits en glanzend. Je komt de Prunus laurocerasus otto luyken veel tegen in plantsoenen. Ook in particuliere tuinen kom je de plant regelmatig tegen. De laurierkers wordt veel gebruikt als haag, maar kan ook solitair geplaatst worden.

Bloei

Vanaf januari kunnen zich in de laurierkers al bloemen vormen. Deze gaan pas groeien in de lente en vormen dan sierlijke, witte trossen. De bloemen van de Prunus laurocerasus otto luyken hebben een heerlijke en vrij sterke geur. Later in het jaar kan de plant nogmaals bloemen ontwikkelen. Rond augustus verschijnen er zwarte vruchten. Deze zijn ongeveer één centimeter groot en zijn giftig.

Achtergrond en naam

De Prunus laurocerasus otto luyken behoort tot de Prunus soorten. Hieronder vallen onder andere de kers, de pruim, de abrikoos en de perzik. Prunus soorten dragen allemaal een steenvrucht. Dit is een vrucht met een harde kern. De meeste Prunus soorten zijn in Nederland winterhard, maar late vorst kan wel zorgen voor schade aan de knoppen en zodoende de bloei verpesten.

Onderhoud

De Prunus laurocerasus otto luyken is een sterke plant met weinig eisen. Een goede, waterdoorlatende tuingrond is over het algemeen voldoende. Hoewel er verschillende ziekten zijn waar deze plant last van kan krijgen, komen deze in de praktijk zelden voor. De Prunus laurocerasus otto luyken kan zowel in de zon als in de schaduw worden geplaatst.

Over het algemeen heeft de laurierkers weinig onderhoud nodig en hoeft hij niet vaak gesnoeid te worden. De laurierkers groeit slechts 10 tot 20 centimeter per jaar. Eventueel kun je de Prunus laurocerasus otto luyken in maart flink terugsnoeien. Je zou de laurierkers dan zelfs tot op het oude hout terug kunnen snoeien. Dit is zeker een optie wanneer er vorstschade is ontstaan. In het geval van een haag moet je regelmatig snoeien om de haag zijn vorm te laten behouden. Een haag van laurierkers kun je het beste snoeien in juni, na de eerste bloeiperiode en in september, na de tweede bloeiperiode. Snoei bij voorkeur niet in de felle zon. De gesnoeide takken zijn erg kwetsbaar en kunnen in de felle zon verbranden.